Niniejsza metoda badawcza opisuje sposób wyznaczania charakterystyki wytrzymałości na ściskanie w podwyższonych temperaturach dla uszczelek stosowanych w połączeniach kołnierzowych.
W szczególności określa się: procent ubytku grubości uszczelki pod danym obciążeniem, procent końcowej grubości próbki, procent zmiany szerokości pierścienia uszczelki. Wyniki badań dostarczają informacji o jakości testowanej uszczelki i możliwości porównania jej z innymi produktami. Znajomość opisanej wyżej charakterystyki jest jedną z danych wykorzystywanych w procesie prawidłowego doboru uszczelki do pracy w połączeniu kołnierzowym w warunkach eksploatacji – ciśnienie, temperatura.